Iłownica to pierwszy dopływ Wisły, tuż poniżej zapory w Goczałkowicach. Rzeka na pierwszy rzut oka wygląda nieatrakcyjnie. Ot, prosty kanał z wodą mętną przez cały rok . Ale są w niej ryby.
Rzeczka ta powstaje z kilku górskich potoków spływających z Beskidu Śląskiego. Nieco niżej zasilają ją też młynówki z licznych stawów hodowlanych. Na dolnym odcinku poszerza się i nieco pogłębia, dzięki czemu staje się łowiskiem różnych gatunków ryb. A są tu ryby z Wisły i uciekinierzy ze stawów hodowlanych oraz z goczałkowickiej zapory. Głównie łowi się leszcze, płocie, jazie, karpie, karasie, okonie, sandacze i szczupaki, a także inne ryby. Najatrakcyjniejszą miejscówką jest tu samo ujście Iłownicy do Wisły, ale niemal każdego dnia jest ono oblepione wędkarzami.
Czytając te słowa, ktoś może wyciągnąć wniosek, że jest to opis wędkarskiego raju. Niestety, jest „coś”, co znacznie ogranicza atrakcyjność łowiska i urok łowienia tutaj. Tym „czymś” jest duża grupa pseudowędkarzy, czyli chamów – złodziei zabierających wszystko, co się rusza, i niemiłosiernie zaśmiecających to miejsce. Niejednokrotnie słyszałem relacje o zabieranych małych sandaczykach, niewymiarowych szczupaczkach i reklamówkach okoników wyławianych hurtowo przez „stałych bywalców”.
Sekrety łowiska
Poza „wydeptanym” ujściem inne fragmenty rzeki są zarośnięte i trudno dostępne, przez co mniej odwiedzane. Najlepiej wybrać się tutaj w tygodniu, wtedy większość miejsc jest wolna. Sam odwiedzam Iłownicę, a także tutejszą Wisłę, przede wszystkim jesienią. Nastawiam się głównie na sandacze i okonie, które łowię na spinning. Ale jest to takie miejsce, gdzie zwolennicy wielu metod znajdą coś dla siebie.
Informacje:
Rzeka Iłownica, a także Wisła należą do ZO PZW Katowice. Są to wody nizinne, wędkować wolno cały rok. Dojazd pociągiem do Goczałkowic-Zdroju, skąd prawym brzegiem Wisły trzeba iść w górę rzeki (chaszcze!). Samochodem najłatwiej dojechać do Wisły w Zabrzegu i stamtąd dostać się w okolicę ujścia Iłownicy polnymi drogami. Uwaga! Bywają błotniste i trudno przejezdne.
