Ryby to zwierzęta zamieszkujące podwodne krainy: rzeki, jeziora, morza czy oceany. Jak wygląda budowa ryby? Czym się charakteryzuje? Poznaj schemat budowy ryby, opis, kształt, ich szkielet. Zapoznaj się z anatomią tych fascynujących zwierząt wodnych.
Opis ryby
Ryby należą do strunowców, są kręgowcami pierwotnie wodnymi. Dzielą się na dwie gromady: ryby chrzęstne i kostne. Są stworzeniami wodnymi i właśnie do środowiska wodnego przystosowana jest budowa ryb. Cechy ryb, które są typowe dla środowiska wodnego to między innymi: opływowy kształt, występowanie skrzeli i płetw, pokrycie łuskami i śluzem z komórek śluzowych skóry.
Budowa ryby
Ryby posiadają charakterystyczną budowę zewnętrzną jak i wewnętrzną. Patrząc na rybę z zewnątrz, jej ciało można podzielić na głowę, tułów i ogon. Głowa zawiera otwór gębowy, parę oczu oraz zewnętrzną część skrzeli. Na tułowiu oraz ogonie osadzone są płetwy ryby: parzyste płetwy brzuszne i piersiowe oraz nieparzyste grzbietowa, odbytowa i ogonowa. Anatomia ryby jest w dużym stopniu zdeterminowana przez środowisko w jakim żyje oraz jej tryb życia.
Zobacz też: Atlas ryb Wędkarskiego Świata
Gatunki przydenne, jak płaszczki czy flądry, posiadają spłaszczone ciało, które pozwala im przylegać do dna morskiego. Gatunki drapieżne – szczupak czy miecznik – są zazwyczaj bardziej smukłe o budowie wzdłużnej, co umożliwia im konieczne do polowań szybkie przyspieszanie. Ryby żerujące w mule, na przykład węgorz, są podobne do węży. Niektóre ryby posiadają też kształty bardzo nietypowe, jak pławikoniki, których budowa umożliwia im maskowanie się.
Szkielet ryby
Szkielet ryby obejmuje czaszkę, kręgosłup, obręcz barkową i miednicową oraz szkielet płetw. Połączenie czaszki z kręgosłupem jest nieruchome. W odcinku tułowiowym kręgosłupa łączy się on z żebrami. Szkielet płetw składa się z promieni, na których rozpięta jest skóra ryby. Pośród mięśni ryb znajdują się często także skostniałe ścięgna, znane jako ości.
Układ krwionośny ryb
Układ krwionośny ryb ma charakter zamknięty i jednoobiegowy, serce pompuje krew odtlenowaną w stronę skrzeli, gdzie zostaje utlenowana, a następnie naczyniami krwionośnymi trafia do komórek ciała i z powrotem do serca.
Skrzela rybie
Skrzela to główny narząd oddechowy ryb – poza nimi w oddychaniu bierze też udział skóra – składają się one z łuków skrzelowych, na których osadzone są silnie unaczynione listki skrzelowe. Woda trafia do nich przez gardziel, obmywa je, przekazując tlen i odbierając dwutlenek węgla, a następnie opuszcza ciało ryby przez otwory za głową – szczeliny skrzelowe.
Układ pokarmowy u ryb
Układ pokarmowy składa się z jamy gębowej, w której mogą być osadzone zęby, dalej znajdują się przełyk, żołądek, jelito cienkie – do którego ujście mają przewód wątrobowy i trzustki – jelito grube i w końcu, odbyt lub kloaka. Do przełyku u niektórych ryb otwiera się też pęcherz pławny, który ułatwia rybie kontrolowanie poziomu zanurzenia.
Układ nerwowy u ryb
Ryby mają bardziej prymitywny niż inne kręgowce układ nerwowy – mózgowie składa się z pięciu części, a narządami zmysłów są linia naboczna, która odbiera falowanie wody, oczy, ucho wewnętrzne oraz komórki węchowe.
Wydalanie
Wydalanie umożliwiają nerki, z których uchodzą moczowody połączone z pęcherzem moczowym. Z pęcherza mocz opuszcza ciało przez kloakę lub osobny otwór wydalniczy.
U większości gatunków występuje dymorfizm płciowy. Samce posiadają jądra, które produkują plemniki, a samice jajniki, w których rozwijają się jaja. U obu płci występują przewody odprowadzające gamety na zewnątrz.
