Woda to życie. Każdy to wie. A czym byłoby wędkarstwo bez wody? Nie istniało by! Nie ma wody – nie ma ryb – nie ma wędkarstwa! Przykre, ale niestety prawdziwe. Wyobraźmy sobie wyschnięte koryta rzek, stawy i jeziora, na dnie których pozostał tylko śmierdzący muł. O rybach nie ma nawet co marzyć. Paskudna perspektywa…Miejmy nadzieję, że nie spotka nas taka katastrofa.
Dlaczego ustanowiono Światowy Dzień Wody
Światowy Dzień Wody został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych rezolucją z dnia 22 grudnia 1992 r. podczas konferencji Szczyt Ziemi 1992 (UNCED) w Rio de Janeiro w Brazylii. Głównym powodem, dla którego utworzono to święto, było zwrócenie uwagi całego świata na problem kurczenia się światowych zasobów wody pitnej.
To święto corocznie obchodzone jest pod innym hasłem przewodnim. Tegorocznym hasłem Światowego Dnia Wody jest “Przyspieszenie zmian”.
Zasoby wody pitnej są skrajnie zagrożone z powodu gwałtownie rosnącej liczby ludności, zbyt intensywnego rolnictwa i przemysłu oraz postępujących zmian klimatycznych. Dlatego jeśli nie przyspieszymy zmian i nie zatrzymamy zmniejszania się zasobów wody na świecie, już niedługo możemy mieć poważny problem.
Międzynarodowy Program Hydrologiczny (IHP) to jeden z największych programów UNESCO. W ramach tego programu dokonywana jest ocena stanu ekosystemu i zbiorników wodnych świata oraz dystrybucji i wykorzystania wody pitnej. W Polsce, na tym polu, działa założone w 2006 roku w Łodzi, Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii.
Czy w Polsce mamy problem z wodą?
Mimo, że możemy być dumni z naszych rzek, wspaniałych jezior czy mokradeł, to sytuacja w Polsce wcale nie jest wesoła. Mamy bardzo małe zasoby wody pitnej. W porównaniu do pozostałych państw europejskich, my mamy jej najmniej. Nie jest to krzepiąca informacja.
W ciągu ostatnich kilku lat poziom wód gruntowych w Polsce obniżył się o dwa metry. Ponadto z powodu ocieplenia klimatu, a co za tym idzie zwiększenia parowania wód oraz zmniejszenia się ilości opadów, zasoby wód gruntowych nie odnawiają się tak szybko jak kiedyś. Obniżają się poziomy wód w rzekach, uprawy są dziesiątkowane przez susze, okresowo zaczyna brakować wody w studniach. Stosowane do niedawna regulowanie koryt rzek i osuszanie terenów podmokłych pod rolnictwo czy budownictwo tylko pogorszyło sytuację. Polska wysycha.
Co możemy zrobić?
Wśród Indian Keczua żyje taka legenda:
Pewnego dnia w lesie wybuchł pożar. Wszystkie zwierzęta zaczęły uciekać co sił, przerażone żywiołem. Zebrały się na skraju lasu, patrząc na płomienie ze strachem i smutkiem. Nad ich głowami nieustannie latał koliber, kursując pomiędzy lasem a jeziorem. Zwierzęta zawołały do fruwającego niestrudzenie ptaszka: “Co robisz, kolibrze?”. Ptaszek odpowiedział: “Przynoszę wodę z jeziora żeby ugasić pożar”. Na to zwierzęta: “Nie dasz rady ugasić tego pożaru”. Koliber odpowiedział: “Robię, co mogę”.
My też możemy zrobić to, co możemy. Możemy na przykład oszczędzać zużycie wody na co dzień, nie zanieczyszczać i nie zatruwać rzek czy sadzić więcej roślin zatrzymujących wodę w glebie. Możliwości jest wiele i nie muszą to być spektakularne czyny, bo wystarczy choćby zakręcać kran myjąc zęby. Tak niewiele, a jednocześnie tak dużo!
Z okazji Światowego Dnia Wody organizowanych jest wiele akcji społecznych, m. in.: na Opolszczyźnie dnia 22 marca odbędzie się akcja sprzątania zbiornika Turawa. Każdy może się przyłączyć. Poszukajmy takich akcji w swoim regionie i zróbmy coś dla siebie. Tak, dla siebie!
Bez wody nie ma życia. Bez wody nie ma wędkarstwa…
