Wszyscy czekamy na cieplejsze dni, a wędkarze najbardziej. Po wielu miesiącach zimnej i pochmurnej pogody, z utęsknieniem oczekujemy cieplejszych promieni słońca, pierwszych wiosennych kwiatów i zielonych listków na drzewach i krzewach. Jakże przyjemnie będzie rozłożyć się nad wodą w otoczeniu budzącej się do życia przyrody. Jednym z najpiękniejszych aspektów wiosny jest śpiew ptaków. Ten cudowny koncert natury wzbudza w sercu radość.
To nie bocian zwiastuje wiosnę.
Przyjęło się ogólnie takie przeświadczenie, że bocian “przynosi” wiosnę. Może dlatego, że bocian to duży ptak, więc trudno go nie zauważyć. Do tego pojawia się wśród ludzi, bo jego bytowanie od zawsze jest powiązane z ludzkimi siedzibami. Mamy do nich duży sentyment. Pojawienie się bocianów traktujemy jako dobrą wróżbę. Bociany białe zakładają swoje gniazda na dachach domostw i słupach elektrycznych. Żerują głównie na łąkach i pastwiskach. Żyją blisko człowieka. Największa kolonia bocianów białych znajduje się we wsi Żywkowo, gdzie gniazduje 36 par tych pięknych ptaków.
Nieco inaczej zachowuje się bocian czarny. On trzyma się z dala od ludzi. Gniazduje w lasach, a żeruje na śródleśnych terenach podmokłych oraz w dolinach rzek. Bocian czarny podlega ochronie strefowej. Oznacza to, że obszar w promieniu pół kilometra od gniazda jest szczególnie chroniony. Nie można wchodzić na teren takiej strefy. Pamiętajmy o tym wybierając się na ryby. Bocian, bezsprzecznie piękny, majestatyczny i bliski naszym sercom ptak, nie jest jednak pierwszym zwiastunem nadchodzącej wiosny.
“Święta Agnieszka wypuszcza skowronka z mieszka”
W polskiej tradycji wspomnienie św. Agnieszki Rzymianki przypada na 21 stycznia. Dawniej chłopi od tego dnia rozpoczynali przygotowania do wiosennych prac polowych. Skowronek jest pierwszym zwiastunem zbliżającej się wiosny. Pojawienie się skowronków pod koniec stycznia to wielka rzadkość, ale w drugiej połowie lutego można się ich już spodziewać. Są to pierwsze ptaki, których przylot oznajmia nadejście wiosny. Oddając się naszemu ulubionemu zajęciu, czyli łowieniu ryb, możemy usłyszeć ich radosny świergot. W końcu powiedzenie “radosny jak skowronek” nie wzięło się znikąd :).
Następnym zwiastunem nadchodzącej wiosny jest żuraw. Żurawie przylatują na początku marca, zdarza się nawet, że pod koniec lutego. Są mocno związane z wodnym środowiskiem. Swoje gniazda zakładają w odległości do 1,5 km od zbiornika wodnego. Żerują nad wodami i na terenach podmokłych. Jedzą głównie pokarm roślinny. Niekiedy sięgają tez po owady, mięczaki czy pająki. Wyjątkowo może się zdarzyć, że żuraw posili się też rybą, ale to bardzo rzadkie sytuacje.
Ich charakterystyczny klangor znany jest chyba każdemu. Uważane są za symbol mądrości i wierności. W Polsce żurawie znajdują się pod ścisłą ochroną gatunkową. Ptaki te często towarzyszą wędkarzom.
Kolejnym ptakiem oznajmiającym rychłe nadejście wiosny jest czajka. Pojawia się w Polsce od początku marca. Jest ściśle związana z terenami podmokłymi. Preferuje rozlewiska w obniżeniach terenu, okresowo zalewane brzegi rzek, podmokłe łąki i pastwiska. W diecie czajki znajdują się owady, a także pająki, robaki i mięczaki. Bardzo rzadko zdarza się im jeść małe ryby, w związku z czym nie są dla nas konkurencją. Czajki są aktywne i żerują przez całą dobę, dlatego łowiąc ryby nocą możemy usłyszeć ich charakterystyczny piskliwy krzyk.
Łowiąc ryby poszukajmy wiosny.
Pasja wędkarska niesie ze sobą wiele korzyści. Jedną z nich jest bliski kontakt z naturą. Kto zatem, jak nie wędkarz, pierwszy zauważy oznaki zbliżającej się wiosny. Mamy to szczęście, że nasze ulubione zajęcie daje nam możliwość obserwowania wspaniałych spektakli natury, jakimi są zmiany pór roku. Korzystajmy z tego! Właśnie teraz przyroda przyobleka się w wiosenną szatę. Jednym z najpiękniejszych aspektów wiosennej aury są wspaniałe ptasie koncerty. O żadnej innej porze roku ptaki nie śpiewają tak pięknie i tak różnorodnie. Wyśpiewywane przez nich, niezwykle skomplikowane melodie, służą im do zajmowania terytorium oraz do łączenia się w pary. Celebrują również swym śpiewem coroczne przebudzenie się do życia Matki Natury.
A my na tym koncercie siedzimy w pierwszym rzędzie. Czyż nie jesteśmy szczęściarzami?
