Wędkowanie to hobby, które uspokaja, koi nerwy i pozwala na kontakt z naturą. Jednak jak to w życiu bywa, potrafi dostarczyć stresu. Splątany zestaw, zaczep lub rozsypane robaki. To wszystko potrafi przysporzyć kilka siwych włosów na głowie więcej. Podobnie jest w przypadku głęboko zahaczonych ryb. Osobiście najczęściej mam ten problem z małymi okoniami złowionymi na spławik. Co zrobić, gdy ryba połknie haczyk?
Opcje są dwie – obie wydają się kiepskie
Właściwie możemy zrobić tylko dwie rzeczy. Za pomocą wypychacza do haczyków – odczepiamy hak zapięty gdzieś w trzewiach. W przypadku małych ryb, nie ma co się oszukiwać, wiąże się to najczęściej z wyrzucaniem martwego zwierzęcia do wody. Wszak obowiązują nas okresy ochronne i nawet jeśli bylibyśmy w stanie zjeść 5 cm okonia, wypuścić go po prostu trzeba.
Druga opcja – tniemy przypon i zostawiamy hak w rybie. Doświadczeni wędkarze mówią, że soki trawienne ryby rozpuszczą hak. Zwłaszcza w przypadku węgorza – jest w tym dużo prawdy. Inne ryby radzą sobie z problemem nieco gorzej. Obserwacje to jedna strona medalu, jednak badania naukowe wyjaśniają temat.
Mniejsze zło – tniemy przypon
Badania wskazują jednoznacznie, że w przypadku ryb głęboko zahaczonych, bezpieczniej jest przeciąć przypon. Wyjmowanie haka, który jest głęboko w układzie pokarmowym, wiąże się z krwotokiem. Ten często powoduje, że ryba pływać już dłużej nie będzie…
Korzystając z opieńki niebieskiej (Lepomis macrochirus) jako modelu, badacze przebadali skutki usuwania głęboko zapiętych haczyków. Porównali ryby wyhaczone oraz te z pozostawionym hakiem. Okazało się, że ani pozostawienie haczyka, ani usunięcie głęboko wpiętego haczyka nie zmieniło wydajności pływania ryb w tym badaniu. Jednak pojawiły się oznaki krótkotrwałego zaburzenia fizjologicznego, co wskazuje na stres nawet 24 h po złowieniu
Co więcej, podczas eksperymentów z trzymaniem ryb zauważono najwyższe poziomy śmiertelności u ryb, u których usunięto haczyk. Wyniki śmiertelności były najniższe w przypadku pozostawienia haczyka. Po 48 h, 45,5% ryb z grupy z przeciętą żyłką była w stanie wydalić haczyk, który pierwotnie znajdował się wbity w przełyku, a na końcu 10-dniowego badania 71,4% wydaliło haczyk. Nawet z haczykiem pozostającym w przełyku, ryby były w stanie się odżywiać, chociaż z niższymi wskaźnikami niż kontrolki w ciągu pierwszych 48 h trzymania.
Wniosek jest krótki: mając do wyboru wypinanie haka z żołądka a pozostawienie go, po prostu przetnij żyłkę. Ryba zyskuje dużo większe szanse na przeżycie!
